Każdy egzemplarz SEAT-a Ateca to złożony układ przewodów o długości ponad 2,2 km, działający jak układ nerwowy i krążeniowy w mechanicznym organizmie. Zaawansowane systemy elektroniczne w pojeździe współpracują ze sobą, reagując w ułamku sekundy na każdy sygnał od kierowcy. Jakie innowacyjne rozwiązania zapewniają bezpieczną i komfortową jazdę?

Elektryczna siatka otaczająca auto

Na nowoczesne modele samochodów podobne do SEAT-a Ateca składa ponad 1 350 przewodów, które ułożone w linii prostej osiągnęłyby długość ponad 2 200 metrów. Mniej więcej tyle mierzy typowy pas startowy lotniska. Kable tworzą ponad 30 obwodów.

– Przekładają się w samochodzie na poprawne działanie niemal wszystkich mechanizmów oraz przepływ prądu z jednego punktu do drugiego, podobnie jak krew płynąca przez organizm człowieka – mówi Pedro Manonalles, Inżynier z Centrum Technicznego SEAT-a. Większość przewodów mieści się w obszarze deski rozdzielczej, gdzie ponad 200 kabli tworzy pasma o grubości ponad 4 centymetrów.

Nawet 100 czujników i modułów sterujących w jednym samochodzie

Podobnie jak mózg wysyła sygnał do poszczególnych części ciała, aby wykonały pożądaną czynność, tak samo układ elektryczny pobudza do działania poszczególne elementy samochodu. Urządzenia współdziałają ze sobą w taki sam sposób, jak tętnice, żyły i naczynia włosowate w ludzkim ciele. – System aktywuje mechanizmy odpowiedzialne między innymi za kontrolę stabilności, wspomaganie parkowania, zmianę trybów jazdy, nagłośnienie w przestrzeni pasażerskiej czy monitorowanie martwego pola – wyjaśnia ekspert.

Jak miedziane tętnice

Całe okablowanie SEAT-a Ateca waży trochę ponad 40 kilogramów. – Miedź jest najczęściej stosowanym metalem do przewodzenia prądu w samochodach, ale jej wysoka gęstość, większa od żelaza, motywuje nas do optymalizacji jego wykorzystania, by zapewnić jak największą redukcję masy pojazdu – stwierdza Manonalles. Ważną zmienną jest również grubość kabli w samochodzie, które wahają się w średnicy między niecałym milimetrem a szerokością ponad jednego centymetra.

Trzy lata intensywnej pracy

Tyle czasu potrzebował zespół 20 inżynierów, by zaprojektować odpowiednie ułożenie przewodów oraz dobrać sposób dostarczania energii elektrycznej i transmisji danych pomiędzy poszczególnymi modułami sterującymi i czujnikami.

Pod ochroną przewodów

Dobrym przykładem działania elektronicznego systemu pojazdu jest funkcja monitorowania martwego pola. Ułamek sekundy po włączeniu kierunkowskazu, wiadomość o sygnale zostaje wysłana z głównego modułu sterującego do czujników umieszczonych z tyłu samochodu. Jeśli w tym momencie w martwym polu znajduje się inny pojazd, sensory wykryją go i automatycznie włączą lampkę ostrzegawczą na bocznym lusterku. Pomaga to kierowcy w określeniu, kiedy można bezpiecznie zmienić pas.

Lata 90. były najważniejszą dekadą w rozwoju elektroniki użytkowej. Wtedy ewoluowały samochody, które wraz ze wzrostem zaawansowania technologicznego zaczęły wymagać bardziej skomplikowanych układów elektrycznych. Dziś okablowanie niektórych modeli SEAT-a jest tak złożone, że liczba połączeń między przewodami dochodzi do 12 000. Jako że branża motoryzacyjna wciąż się rozwija, a możliwości samochodów stają się coraz większe, liczba ta może się jeszcze powiększyć.